மத்திய கிழக்கில் உள்ள பாலஸ்தீன பகுதி, ஒட்டோமான் பேரரசின் ஒரு பகுதியாக இருந்து வந்தது. முதல் உலக போரின்போது பாலஸ்தீன பகுதியை ஆண்டு வந்த ஆட்சியாளர் தோல்வி அடைந்ததை தொடர்ந்து, அந்த பகுதியை ஆங்கிலேயர்கள் தங்கள் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் கொண்டு வந்தனர்.
பாலஸ்தீனத்தில் யூதர்கள் சிறுபான்மையினராகவும் அரபு மக்கள் பெரும்பான்மையினராகவும் வாழ்ந்து வந்தனர். பாலஸ்தீன பகுதியில் யூதர்களுக்கு என தனி நாட்டை நிறுவ வேண்டும் என சர்வதேச அளவில் அழுத்தம் எழுந்ததை தொடர்ந்து, அந்த பொறுப்பு ஆங்கிலேயர்களுக்கு வழங்கப்பட்டது. இந்த சூழலில்தான், யூதர்களுக்கும் அரேபியர்களுக்கும் பிரச்னை வெடித்தது. யூதர்கள் கேட்கும் பகுதி அவர்களின் தாயகமாக இருந்தாலும், தனி நாடு கேட்பதற்கு பாலஸ்தீன அரேபியர்கள் எதிர்ப்பு தெரிவித்தனர்.
பதற்றமான சூழலுக்கு மத்தியில், 1920களிலிருந்து 1940கள் வரை, பாலஸ்தீனத்திற்கு செல்லும் யூதர்களின் எண்ணிக்கை தொடர்ந்து அதிகரித்தது. இரண்டாம் உலக போரில் யூதர்கள் கொத்து கொத்தாக கொல்லப்பட்டனர். ஐரோப்பாவில் கடும் ஒடுக்குமுறைக்கு உள்ளான அவர்கள், அங்கிருந்து தப்பித்து, தாய்நாடு வேண்டி பாலஸ்தீனத்தில் தஞ்சம் அடைந்தனர்.
இப்படிப்பட்ட சூழலில், யூதர்களுக்கும் அரேபியர்களுக்கும் இடையே வன்முறை சம்பவங்கள் அதிகரித்தது. ஆங்கிலேயர்களின் ஆட்சிக்கு எதிராக போராட்டங்கள் தீவிரமடைந்தன. கடந்த 1947ஆம் ஆண்டு, இந்த பிரச்சினைக்கு தீர்வு காண ஐக்கிய நாடுகள், திட்டம் ஒன்றை முன்வைத்தது. அதன்படி, பாலஸ்தீனத்தை இரண்டாக பிரிக்க முடிவு செய்யப்பட்டது. யூதர்களுக்கு தனியாக ஒரு நாடும், அரேபியர்களுக்கு தனியாக ஒரு நாடும் ஜெருசலேத்தை சர்வதேச நகரமாக அறிவிக்கவும் யோசனை முன்வைத்து ஐக்கிய நாடுகள் வாக்களித்தது. இந்த திட்டத்தை யூதத் தலைவர்கள் ஏற்று கொண்ட போதிலும், அரபு தரப்பு ஏற்று கொள்ளவில்லை. இதனால், இதை இன்று வரை அமல்படுத்த முடியவில்லை.
கடந்த 1948ஆம் ஆண்டு, இந்த பிரச்னையை தீர்க்க முடியாத காரணத்தால் ஆங்கிலேயர்கள், பாலஸ்தீனத்தில் இருந்து வெளியேறினர். அப்போதுதான், இஸ்ரேல் என்ற தனிநாடு பிறந்துவிட்டதாக யூதத் தலைவர்கள் அறிவித்தனர். இதற்கு பாலஸ்தீனர்கள் பலர் எதிர்ப்பு தெரிவிக்க, போர் தொடங்கியது. அண்டை அரபு நாடுகளை சேர்ந்த துருப்புகள் படையெடுக்க தொடங்கின.
போர் தொடங்கி ஒரே ஆண்டில், போர் நிறுத்தம் அறிவிக்கப்பட்டது. அந்த சமயத்தில், பாலஸ்தீனத்தின் பெரும்பாலான பகுதிகள், இஸ்ரேல் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் கொண்டு வரப்பட்டது. அண்டை நாடான ஜோர்டான் ஆக்கிரமித்த பகுதி வெஸ்ட் பேங்க் என்றும் எகிப்து ஆக்கிரமித்த பகுதி காசா என்றும் அழைக்கப்பட்டு வருகிறது. ஜெருசலேம் நகரம் இரண்டாக பிரிக்கப்பட்டது.
மேற்கு ஜெருசலேம், இஸ்ரேலியப் படைகளின் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் வந்தது. ஜோர்டான் நாட்டு படைகளின் கட்டுப்பாட்டில் கிழக்கு ஜெருசலேம் கொண்டு வரப்பட்டது. இந்த பிரச்னையில் சிக்கியுள்ள ஒவ்வொரு தரப்பும் எதிர் தரப்பு மீது பழி சுமத்தி வருவதால் அமைதி ஒப்பந்தம் எட்டப்படவே இல்லை. இதனால், பல போர்கள் வெடித்து பல காலமாக மோதல் நிலவி வருகிறது. கடந்த 1967இல் நடந்த மற்றொரு போரில், கிழக்கு ஜெருசலேம், வெஸ்ட் பேங்க் உள்ளிட்ட பகுதிகளை இஸ்ரேல் தனது கட்டுப்பாட்டின் கீழ் கொண்டு வந்தது. சிரிய கோலன் குன்றுகள், காசா மற்றும் எகிப்திய சினாய் தீபகற்பத்தின் பெரும்பகுதியையும் இஸ்ரேல் ஆக்கிரமித்தது.
பெரும்பாலான பாலஸ்தீனியர்களும் அவர்களது சந்ததியினரும் காசா மற்றும் வெஸ்ட் பேங்க், அண்டை நாடான ஜோர்டான், சிரியா மற்றும் லெபனானில் அகதிகளாக வாழ்ந்து வருகின்றனர். பாலஸ்தீனியர்களையோ அல்லது அவர்களது சந்ததியினரையோ தங்கள் வீடுகளுக்குத் திரும்ப இஸ்ரேல் அனுமதிப்பதில்லை. அப்படி அனுமதித்தால், அரேபியர்களின் எண்ணிக்கை அதிகமாகி யூத நாடாக இருக்கும் இஸ்ரேலின் இருப்புக்கு ஆபத்தாகிவிடும் என இஸ்ரேல் கூறுகிறது.
வெஸ்ட் பேங்க் இன்னும் இஸ்ரேல் கட்டுப்பாட்டில்தான் உள்ளது. காசாவில் இருந்து இஸ்ரேல் வெளியேற்றப்பட்ட பிறகும், அதை ஆக்கிரமிக்கப்பட்ட பகுதியாக ஐநா கருதிவருகிறது. ஜெருசலேம் முழுவதையும் இஸ்ரேல் தங்கள் தலைநகராக கூறி வரும் நிலையில், எதிர்காலத்தில் அமைய உள்ள பாலஸ்தீன நாட்டின் தலைநகராக கிழக்கு ஜெருசலேம் இருக்கும் என பாலஸ்தீனியர்கள் கூறி வருகின்றனர். இந்த நகரத்தை இஸ்ரேலின் தலைநகராக அங்கீகரித்த ஒரு சில நாடுகளில் அமெரிக்காவும் ஒன்று. கடந்த 50 ஆண்டுகளில் 6 லட்சத்திற்கும் அதிகமான யூதர்கள் வசிக்கும் இந்தப் பகுதிகளில் இஸ்ரேல் குடியிருப்புகளைக் கட்டியுள்ளது.
ஆனால், சர்வதேச சட்டத்தின்படி, இந்த குடியிருப்புகள் சட்டவிரோதமாக கட்டப்பட்டவையாக கருதப்படுகிறது. ஐநா பாதுகாப்பு கவுன்சில், பிரிட்டன் ஆகியவற்றின் நிலைபாடும் இதுதான். ஆனால், ஜெருசலேம் முழுவதும் தங்களின் பகுதி என இஸ்ரேல் கூறி வருகிறது.
கிழக்கு ஜெருசலேம், காசா, வெஸ்ட் பேங்க் ஆகிய பகுதிகளில் வாழும் இஸ்ரேலியர்களுக்கும் பாலஸ்தீனியர்களுக்கும் இடையேதான் அடிக்கடி பிரச்னை ஏற்பட்டு வருகிறது. இஸ்ரேலுடன் பலமுறை போரிட்ட பாலஸ்தீன போராளிக் குழுவான ஹமாஸ் காஸாவை ஆட்சி செய்து வருகிறது. ஹமாஸுக்கு ஆயுதங்கள் செல்வதைத் தடுக்க இஸ்ரேலும் எகிப்தும் காஸாவின் எல்லைகளில் கடுமையான கட்டுப்பாடுகளை விதித்துள்ளது.
காசா மற்றும் வெஸ்ட் பேங்கில் உள்ள பாலஸ்தீனியர்கள் இஸ்ரேலின் நடவடிக்கைகள் மற்றும் கட்டுப்பாடுகளால் தாங்கள் பாதிக்கப்படுவதாகக் கூறுகின்றனர். பாலஸ்தீன வன்முறையில் இருந்து தம்மைப் பாதுகாத்துக் கொள்வதற்காக மட்டுமே இப்படி செயல்படுவதாக இஸ்ரேல் விளக்கம் அளிக்கிறது. அதேபோல, கிழக்கு ஜெருசலேமில் உள்ள சில பாலஸ்தீனிய குடும்பங்களை கட்டாயப்படுத்தி வெளியேற்றுவோம் என இஸ்ரேல் கூறி வருவது மேலும் கோபத்தை ஏற்படுத்தியுள்ளது.
இஸ்ரேலியர்களுக்கும் பாலஸ்தீனியர்களுக்கும் பல விவகாரங்களில் மாற்று கருத்து நிலவி வருகிறது. பாலஸ்தீனிய அகதிகளின் எதிர்காலம் என்ன? என்பது பெரும் பிரச்னையாக இருந்து வருகிறது. வெஸ்ட் பேங்கில் யூதர்கள் கட்டிய சட்டவிரோத குடியிருப்புகள் அப்படியே இருக்குமா? அல்லது அகற்றப்படுமா? என்பதில் இரு தரப்புக்கும் மாற்று கருத்து நிலவுகிறது.
ஜெருசலத்தை பகிர்ந்து கொள்வதிலும் இரு தரப்பும் உடன்படவில்லை. அனைத்து பிரச்னைகளிலும் மிக சிக்குலுக்குரிய பிரச்னை என்றால், இஸ்ரேலுக்கு அருகில் பாலஸ்தீன நாடு உருவாக்கப்படுமா? இல்லையா? என்பதுதான். கடந்த 25 ஆண்டுகளுக்கு மேல் அமைதி பேச்சுவார்த்தை நடந்தி வருகிறது. ஆனால், யாராலும் பிரச்னையை தீர்க்க முடியவில்லை.
இஸ்ரேலுக்கும் பாலஸ்தீனத்திற்கும் நடுவில் உள்ள பகுதிதான் காசா. இதை இஸ்ரேல் கைப்பற்ற முயன்று வருகிறது. ஆனால், பாலஸ்தீனத்தின் ஆதரவு பெற்ற ஹமாஸ் அமைப்பு இங்கு சுயாட்சியை நடத்தி வருகிறது. இந்த அமைப்பை இஸ்ரேல் தீவிரவாத அமைப்பாக முத்திரை குத்தியிருக்கிறது. எனவே கடந்த காலங்களில் இதற்கு எதிரான தாக்குதல்களை தீவிரமாக நடத்தியிருக்கிறது. ஹமாஸ் அமைப்பு மட்டுமல்லாது பாலஸ்தீனத்தில் தோன்றிய பல்வேறு ஆயுத இயக்கங்கள் மீது இஸ்ரேல், மேற்கு நாடுகளின் உதவியுடன் தாக்குதல்களை தொடுத்திருக்கிறது. ஆனால் ஹமாஸை மட்டும் இன்னும் இஸ்ரேலால் முழுமையாக அழிக்க முடியவில்லை.
கடந்த 2005ம் ஆண்டு காசாவிலிருந்து இஸ்ரேலின் படைகள் வெளியேறியுள்ளது. இதன் பின்னர் கடந்த 2006ம் ஆண்டு ஜனவரி மாதம் பாலஸ்தீன சட்டமன்றத் தேர்தலில் ஹமாஸ் பெரும்பான்மை இடங்களை வென்றது. ஆனாலும் ஆயுத போராட்டங்களை கைவிட மறுத்ததாலும், இஸ்ரேலை அங்கீகரிக்க மறுத்ததாலும் பாலஸ்தீனியர்களுக்கான உதவிகளை இஸ்ரேலும் அமெரிக்காவும் நிறுத்திவிட்டன.
இதே ஆண்டு ஜூன் மாதம் இஸ்ரேல் படைப்பிரிவை சேர்ந்த கிலாத் ஷாலித் என்பவரை ஹமாஸ் பிரிவினர் கைது செய்தனர். இவர் 2011ம் ஆண்டுதான் இஸ்ரேலுக்கும், பாலஸ்தீனத்திற்கும் ஏற்பட்ட உடன்படிக்கையையடுத்து விடுவிக்கப்பட்டார். இதே 2007ம் ஆண்டு ஜூன் 17ம் திகதி உள்நாட்டு போரின் மூலம் ஹமாஸ் படை கசாவை கைப்பற்றியது. இதற்கு அடுத்த ஆண்டான 2008ம் ஆண்டு டிசம்பர் மாதம் 27ம் திகதியன்று தெற்கு இஸ்ரேலிய நகரமான ஸ்டெரோட் மீது பாலஸ்தீனியர்கள் ஏவுகணை தாக்குதலை நடத்தினர். இதற்கு பழிவாங்கும் நடவடிக்கையாக காசா மீது இஸ்ரேல் 22 நாட்கள் தாக்குதலை தொடங்கியது. இந்த தாக்குதலில் 1,400 பாலஸ்தீனியர்கள், 13 இஸ்லாமியர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டனர்.
இதனையடுத்து கடந்த 2012ம் ஆண்டு நவம்பர் மாதம் 14ம் திகதி யன்று ஹமாஸின் இராணுவத் தளபதி அஹ்மத் ஜபாரியை இஸ்ரேல் இராணுவம் கொலை செய்தது. இதற்கு பதிலடி கொடுக்கும் விதமாக பாலஸ்தீனம் ஏவுகணை தாக்குதலை தொடுத்தது. இதேபோல கடந்த 2014ம் ஆண்டு ஹமாஸ் படையினரால் 3 இஸ்ரேலிய இளைஞர்கள் கடத்தப்பட்டு கொலை செய்யப்பட்டனர். இது 7 வார போருக்கு வழிவகுத்தது. இதில் கசாவில் 2,100 பேர் கொல்லப்பட்டனர்.
பின்னர் கடந்த 2018ம் ஆண்டு மார்ச் மாதத்தில் இஸ்ரேல்-காசா எல்லையில் வேலி போட்டப்பட்டது. அதேபோல எல்லைத்தாண்டும் மக்கள் மீது சரமாரியாக துப்பாக்கிச்சூடும் நடத்தப்பட்டது. இப்படியே பல மாதங்கள் நடந்த போராட்டத்தில் 170 பேர் கொல்லப்பட்டனர். இதே 2021ம் ஆண்டு ரமலான் மாதத்தில் ஜெருசலேத்தின் உள்ள அல் அக்ஸா வளாகத்தில் இஸ்ரேலிய படைகளுடன் நடந்த மோதலில் நூற்றுக்கணக்கான பாலஸ்தீனியர்கள் படுகாயமடைந்தனர்.
பின்னர் கடந்த 2022ம் ஆண்டு ஆகஸ்ட் மாதத்தில் மூத்த இஸ்லாமிய ஜிஹாத் தளபதியை குறி வைத்து இஸ்ரேல் படைகள் தாக்குதலில் ஈடுபட்டன. அப்போது ஏற்பட்ட வன்முறையில் 15 குழந்தைகள் உட்பட 44 பேர் கொல்லப்பட்டனர். இதேபோல கடந்த ஜனவரி மாதம் மற்றொரு தாக்குதல் சம்பவம் அரங்கேறியுள்ளது. இதன் தொடர்ச்சியாக இன்றும் தாக்குதல்கள் நடத்தப்பட்டுள்ளது.
